Zwemmen voor ALS – Amsterdam City Swim

Doe mee en sponsor mij hier!

Zondag 11 september is de Amsterdam City Swim (ACS), een zwemtocht van 2016 meter door de grachten van Amsterdam die begint bij het Marine Etablissement (naast het Scheepvaartmuseum) en eindigt op de Keizersgracht. Het doel is om zo veel mogelijk geld in te zamelen voor het onderzoek naar de spierziekte ALS. Zelf heb ik deze ziekte niet en voor zover ik weet ken ik (persoonlijk) ook niemand die eraan lijdt, maar dat-ie slopend is, dát weet ik wel. Om die reden heb ik besloten om dit jaar mee te zwemmen. Inmiddels heb ik enkele malen – in de Amstel – geoefend en de zwemtocht zelf zie ik vol vertrouwen tegemoet.

Uiteraard vind ik het ook belangrijk om zo veel mogelijk geld voor het onderzoek in te zamelen. Vandaar mijn verzoek om mij te sponsoren. Iedere deelnemer heeft zijn eigen ‘sponsorpagina’ die door de organisatie van de ACS wordt beheerd. Daar kun je direct doneren – het geld gaat dus niet naar mij, maar rechtstreeks naar de organisatie. Je leest er hier alles over.

Uiteraard kun je op 11 september ook naar Amsterdam komen – ongetwijfeld wordt het een mooi feestje. Ik zwem overigens samen met mijn vrienden Frank en Monic, en Monic heeft al eerder meegedaan. Erg mooi dus, en ik kijk er enorm naar uit. En ook naar jullie donatie!

Open brief aan NUV, GAU en MVW

Geachte heer Noorman, beste Geert,
Geachte heer David, beste Martijn,
Geachte mevrouw Van Dalen, beste Nineke,

Het boekenvak heeft enkele roerige weken achter zich. Nog geen vijf weken geleden werd u opgeschrikt door de tweedehandsboekwinkel Tom Kabinet. Daarnaast bemoeit Jan en alleman zich met de heilige graal van ons vak, de vaste boekenprijs. En dat leidt dan weer tot reacties van leden waar ons vak niets aan heeft – zie de boekenbijlage van NRC afgelopen weekend, waarin mevrouw Van der Pluijm de ‘onzin’ over de vaste boekenprijs die recent in de media is verschenen, pareerde met een klaagzang over hoe zwaar het vak van uitgever wel niet is; we zitten niet allemaal aan de grachtengordel, hoor. Het debacle-Polare haal ik maar niet eens aan, om me tot het punt van deze open brief te kunnen beperken:

Wordt het niet tijd dat u de regie in handen neemt?

De algemene boekenmarkt staat dit jaar op -11% volgens GfK, na jaren van eerdere daling. In de afgelopen jaren zijn tientallen procenten omzet uit het Nederlandse boekenlandschap verdwenen. We praten hier over tientallen miljoenen euro’s – zo niet honderd miljoen. Niet alleen uitgeverijen gaan failliet of moeten drastisch saneren, maar ook boekhandels sluiten de deuren. Zelfs het failleren van een – niet onbelangrijke – distributeur naast CB is ons niet bespaard gebleven.

En wat doet u? U maakt zich druk om een tweedehands(e)boekwinkeltje. Daar waar de grootste onlineretailer van boeken potentiële kopers van uw producten op de kooppagina wijst op goedkopere tweedehandsalternatieven, pakt u een onschuldige start-up aan (mede op mijn kosten) die in een ondergeschikt segment van onze markt opereert. Moet ik u even herinneren aan het omzetaandeel van Bol.com in de Nederlandse markt? En de manier waarop zij aan cross-selling van nieuwe en tweedehands boeken doet? Ik geloof niet dat Tom Kabinet ook maar énige rol van betekenis speelt in de schade die de Nederlandse uitgevers oplopen, zoals u beweert. U kunt uw tijd beter besteden aan de toekomst van ons vak, in plaats van ongefundeerde uitspraken te doen dat uitgevers “vele malen grotere schade lijden”. Op het moment dat er voor 50.000 euro e-boekenomzet via Tom Kabinet is misgelopen hebt u recht van spreken; niet eerder. En dan nog: een gezonde markt heeft baat bij een gezonde infrastructuur; Tom Kabinet draagt daar aan bij. Een waardeloze infrastructuur resulteert in een non-markt; zie bijvoorbeeld uw project Online lezen.

Ik heb ook gelezen dat “de rechter geen inhoudelijk oordeel heeft gevormd”, volgens u. Ook uw advocaat heeft u een slechte dienst bewezen door iets soortgelijks te roepen. Wie het vonnis leest kan echter tot hele andere conclusies komen. Op zijn zachtst gezegd kunt u uw achterban objectiever informeren. En inmiddels heeft ook de VvL zich kritisch uitgelaten over uw actie.

Ik lees in uw reactie ook het volgende: “Het gaat steeds beter, je kunt nu ook e-boeken huren en lenen, maar de businessmodellen die worden ontwikkeld kunnen door Tom Kabinet averij oplopen”. Net zoals u mij niet hebt gevraagd of ik akkoord was met de rechtszaak tegen Tom Kabinet, hebt u mij ook niet gevraagd of mijn businessmodellen mogelijk averij oplopen. Dat is namelijk niet zo. En als het toch het geval is: so what? Altijd als iemand iets nieuws bedenkt, zal er een partij zijn die mogelijk schade oploopt. Of niet. U weet dat niet, en het is niet uw taak om uw achterban ongefundeerd bang te maken. Zeker niet als een deel van uw achterban (hoe klein dan ook) nieuwe initiatieven juist omarmt – ook van mogelijke concurrenten. Zoals u weet vertegenwoordig ik een van de oudste en grootste initiatieven in Nederland voor verhuur van digitale boeken. Tom Kabinet heeft mijn zegen. En uiteraard ’ben’ ik niet NUV, GAU of MVW. Maar ik ben wel lid.

Ik roep u op om de komende weken te gebruiken om een échte prioriteitenlijst op te stellen: hoe gaat u voorkomen dat de boekenmarkt verder instort, hoe gaat u voorkomen dat Jan en alleman dusdanig tegen de vaste boekenprijs aanschopt dat het aanzien van het boekenvak bij de consument alleen maar minder wordt (met dank aan bijdragen zoals die in NRC van afgelopen zaterdag) en hoe gaat u voorkomen dat e-boeken (en de illegale distributie daarvan) ons vak verder eroderen. Dát zijn de echte uitdagingen – niet het aanpakken van een of ander tweedehandswinkeltje dat een graantje probeert mee te pikken van het dramatische e-boekenlandschap in Nederland. Daartoe roep ik u op als betrokken lid van uw verenigingen. U bent dat verschuldigd aan alle boekenvakkers die de komende jaren klaar zullen staan om consumenten op hun wenken te bedienen als het gaat om het consumeren van onze content – elektronisch of op papier, in bezit of gehuurd, nieuw of tweedehands.

Kortom: neem de regie in handen!

Natuurlijk heb ik de mogelijkheid om als lid van NUV, GAU en MVW mijn lidmaatschap op te zeggen, mocht ik het niet eens zijn met uw beslissingen. Maar dan kan ik niets veranderen. Veranderingen zullen van binnenuit moeten komen, van uw leden. Daar ben – en blijf – ik er een van. Deze open brief draagt hopelijk bij aan die broodnodige veranderingen; al is het alleen maar aan veranderingen in regie.

Met vriendelijke groeten,

Bob van Duuren

 

Weg met de vaste boekenprijs!

Afgelopen donderdag hield de Groep Algemene Uitgevers (GAU) zijn algemene ledenvergadering. En na afloop was een inspiratiemiddag georganiseerd, met drie afwisselende sprekers. En het moet gezegd: inspirerend waren de presentaties en sprekers zeker. Maar zonder Rien van Beemen van NRC Media en Michiel Rademakers van Jumbo tekort te willen doen, wil ik mij in deze blogpost beperken tot de laatste spreker van de middag, Paul Dumas van ProCures/Selexyz/De Slegte/Polare. Ondanks het feit dat hij gedurende de eerste 40 minuten van zijn betoog een voornamelijk getergde indruk maakte – o, wat maken de uitgevers het hem toch lastig –, stond daar in het laatste kwartier opeens een heel andere Paul voor ons. Ogenschijnlijk uit het niets pleitte hij namelijk – tegenover een gehoor van voornamelijk voorstanders van de heilige graal van het boekenvak – openlijk voor het afschaffen van de wet die innovatie in het datzelfde vak schier onmogelijk maakt: inderdaad, de Wet op de vaste boekenprijs.

Ongeloof, verbijstering en afkeurend gekuch vulde de zaal. Wat gebeurde daar nou? Nota bene een bóekhandel die voor de afschaffing van de heilige Wet pleitte? Maar inderdaad: Paul fulmineerde vrolijk verder. Om de consument te prikkelen, zijn nieuwe mechanismen nodig. Een brede beschikbaarheid is al lang niet meer afhankelijk van deze Wet. De Belgische boekenmarkt – zonder zijn vaste prijs – presteert beter dan de Nederlandse. Pauls bottom line was duidelijk: weg met de Wet.

Zelden spreken boekenvakkers zich expliciet uit tegen de Wet op de vaste boekenprijs. Een enkele uitgever probeert wel eens wat, en ook ikzelf pleitte ruim twee jaar geleden al voor een serieuze herziening van de Wet. Maar dat nu door de belangrijkste boekhandelsketen van Nederland voor de afschaffing van deze Wet wordt gepleit, moet iedereen die het boekenvak een warm hart toedraagt aan het denken zetten. Immers, de tijd dat we aan vaste afspraken, constructies en waarden konden vasthouden, is al lang voorbij. De Wet heeft niet kunnen voorkomen dat de markt in de afgelopen jaren met 20% is afgenomen. Geen wonder, want de Wet houdt in het geheel geen rekening met de hedendaagse ontwikkelingen, en staat het vak (en de innovatie daarvan) alleen maar in de weg, met negatieve consequenties tot gevolg. Hoog tijd dus om de Wet te herzien, of beter nog: af te schaffen. Voorstanders van het behoud van de vaste boekenprijs staan de innovatie die het boekenvak broodnodig heeft in de weg, en daarmee het voortbestaan van datzelfde boekenvak.

Ik draag Paul bij dezen voor als Boekverkoper van het jaar.

Yindo is nu webwinkel+ bij CB

Deze week is het dan zo ver: Yindo heeft een – nagenoeg – volledige koppeling met CB gerealiseerd. Dankzij de nieuwe functie ‘webwinkel+’, die voorlopig aan Bruna en Yindo is toegekend, kunnen uitgevers nu niet alleen via CB Online aangeven dat ze met Yindo zaken willen doen, maar ook kunnen ze ‘kale’ e-bookbestanden ter beschikking stellen en huurprijzen vastleggen (dat laatste kon overigens al). Omgekeerd kunnen boeken die via Yindo worden verhuurd geregistreerd worden bij CB, zodat de uitgever niet alleen over een geïntegreerde verslaglegging kan beschikken, maar hij of zij krijgt de Yindo-omzet ook nog eens via CB afgerekend.

Al met al is dit een enorme vooruitgang, waarvan de eerste stappen al meer dan twee jaar geleden zijn gezet, toen we CB hebben verzocht om aanlevering van bestanden, registratie van transacties en afdracht van omzet via hun systemen te laten lopen. Dat het grootste gedeelte van de door ons gewenste dienstverlening nu is opgeleverd – inclusief een ‘vinkje’ in CB Online waarmee de uitgever eenvoudig aangeeft zaken met Yindo te willen doen – is niet alleen een mijlpaal, maar ook een bewijs van hoe een grote organisatie als CB in staat is om samen te werken met kleine IT-bedrijven zoals Yindo. In de afgelopen weken is er namelijk goed en intensief opgetrokken – en getest! – om de functionaliteit aan beide zijden werkend te krijgen. Dat was niet alleen leuk, maar het heeft ook bewezen dat het met kritische partners ook goed samenwerken kan zijn.

De volgende uitdaging ligt volledig bij Yindo: nog meer uitgevers benaderen en vragen om hun content ook via Yindo ter beschikking te stellen. Met de nieuwe webwinkel+-functionaliteit is er in ieder geval een belangrijke barrière geslecht!

Een goed distributiemodel heeft geen handhaving nodig

Vorige week organiseerde de Groep Algemene Uitgevers (GAU) de jaarlijkse nieuwjaarsborrel. Uitgenodigd was Jan van Voorn van Stichting Brein om uitgebreid uit te leggen over het goede werk dat deze stichting in opdracht van de GAU doet. Zo scannen ze internet op de upload van illegale e-boeken. En met Brein+ zijn uitgevers ervan verzekerd dat het offline halen van illegale content nóg sneller en efficiënter verloopt.

Góh, daarmee wordt het probleem van het misbruik van auteursrechtelijk beschermd materiaal echt keihard aangepakt. Maar o wacht… de GAU; is dat niet de mede-opdrachtgever van het Digitaal Platform, waarvan de digitale boekenplank de afgelopen week dan eindelijk live is gegaan? (www.de-drvkkery.nl). Een boekenplank met e-boeken in de browser die door het eerste de beste scriptkiddie offline kunnen worden opgeslagen, zodat je nooit meer een e-boek hoeft te kopen, maar slechts voor een dag hoeft te huren (à 99 cent) om het vervolgens onbeperkt te kunnen lezen?

Hopelijk heeft de GAU geen cent aan de lekke reader van het Digitaal Platform uitgegeven. Ze zullen dat geld namelijk hard nodig hebben om Brein te kunnen betalen – die organisatie zal het een stuk drukker krijgen, nu we e-boeken via het Digitaal Platform kunnen huren.

Persoonlijk vind ik het maar krom: kiezen voor een fraudegevoelig distributiemodel, en vervolgens geld uitgeven om de resulterende fraude de kop in te drukken. Het gebeurde al met ePubs, en nu wordt dezelfde fout gemaakt met online huren. Ik zeg het derhalve nog maar een keer: een goed distributiemodel heeft geen handhaving nodig. #roependeindewoestijn

Opportunistisch hobbyisme ondermijnt meerwaarde rechtendragend materiaal

De toekomst van het Nederlandse boekenvak lijkt af en toe wel in handen van ict-hobbyisten te liggen. Hadden we eerst het debacle met de CB/ePagine-reader die bij de eerste uitrol ongecontroleerd toegang gaf tot complete e-boeken, nu is het Bibliotheek.nl die een majeure faux-pas begaat en de rechten van auteurs en uitgevers ondergeschikt maakt aan het – kennelijk ondoordachte – hobbyproject Lees Meer. Als dat zo doorgaat, hebben NUV en Brein straks helemaal niets meer te doen. Immers, de rechtendragende content ligt gewoon ‘legaal’ op straat. En uitgevers en auteurs hebben het nakijken.

Wat wil het geval? In navolging van CB en ePagine denkt ook ‘de Bieb’ e-books streaming te kunnen aanbieden. Natuurlijk, iedereen kan dat; zelfs Yindo doet dat. Maar het zal niet verbazen dat het opzetten van een veilig platform dat de rechten van makers beschermt en respecteert noch op een zolderkamer, noch op basis van een ontoereikend budget moet gebeuren; al helemaal niet als de content die door dit soort platforms geserveerd wordt in het levensonderhoud van de makers van die content moet voorzien. In dat licht bezien zijn keuzes die indertijd door GAU/KBb in combinatie met CB en ePagine zijn genomen op zijn zachtst gezegd onbegrijpelijk. Immers, niet alleen presteerden CB en ePagine het om onder de vleugels van GAU en KBb een oplossing in de markt te zetten die zo lek was als een mandje, door het gesteggel is er nog steeds geen levensvatbaar product opgeleverd én belendende technieken als ePagines watermerk en de downloadlink voor ePubs zijn al even zwak als vogelvrij.

Terug naar de Bieb. Het eindejaarsprojectje Lees Meer biedt – na diverse experimenten met rechtenvrije titels – eindelijk toegang tot rechtendragende titels. Prachtig natuurlijk, maar als de rechten van de makers niet serieus genomen worden, dan kun je het beter niet uitrollen. Immers, de Bieb garandeert dat geregistreerde klanten van Lees Meer maximaal tien titels kunnen lenen. Maar als mijn collega’s en ik er bij de eerste kennismaking onmiddellijk achterkomen dat je helemaal geen klant hoeft te zijn – laat staan ingelogd te zijn – om veel meer titels integraal te kunnen lezen, dan hoef je geen platform te bouwen en kun je de content beter meteen op een torrentsite zetten. Probleem is dan natuurlijk dat geen enkele uitgever meer medewerking wil verlenen. Dus schermt Bibliotheek.nl met een log-in, voorwaarden en beperkende maatregelen, die in de praktijk 100% lek blijken te zijn. Een klap in het gezicht van de uitgevers die te goeder trouw hun content ter beschikking hebben gesteld.

Het wordt tijd dat uitgevers zich weerbaarder gaan opstellen, en juist daarin kan een brancheorganisatie als het NUV een voortrekkersrol in spelen. Maar zolang het NUV te druk bezig is met een onhaalbaar en onnodig downloadverbod na te streven, zullen ict-hobbyisten vrij spel hebben. Met de onvermijdelijke teloorgang van de meerwaarde van rechtendragend materiaal tot gevolg.

Hé NUV: niet verbieden, maar visie tonen!

Het Nederlands Uitgeversverbond (NUV) heeft recent en publiekelijk een opmerkelijke stelling geuit: ze zijn voor een downloadverbod in Nederland (“Een verbod op downloaden uit illegale bron blijft bittere noodzaak”; te lezen voor leden). Dat mag. Maar ik ben het daar – als NUV-lid – niet mee eens. Immers, de uitgevers hebben de problemen zelf gecreëerd; bedelen om een verbod is een openlijke erkenning van eigen falen.

Voor alle duidelijkheid: er is geen downloadverbod in Nederland en zoals het er nu naar uitziet komt dat er voorlopig ook niet. In het parlement is er maar een kleine minderheid voor zo’n verbod te vinden. In de samenleving is dat niet anders. Dat het NUV zich dan zo sterk uitspreekt vóór een downloadverbod heeft als risico dat het NUV zichzelf buitenspel zet; zo niet maatschappelijk, dan wel als gesprekspartner. Dat moet je je als brancheorganisatie niet willen veroorloven.

Veel erger is het echter dat uitgevers deze problematiek zelf over zich af hebben geroepen. Nu huilen ze krokodillentranen omdat hun product massaal wordt gedownload, terwijl het bij de introductie van het e-book in NL overduidelijk was dat er geen verbod op downloaden was – iets waar het product zich juist goed voor leent. De muziekbranche is de uitgeverij nota bene voorgegaan, er is gewaarschuwd (ook tegen zinloos drm), maar luisteren: ho maar. Dat het NUV vervolgens geen antwoord op dat downloaden heeft (waarvoor ze dus waren gewaarschuwd en waarvan ze wisten dat er geen wettelijke basis was om het te verbieden), wordt nu als reden gebruikt om een downloadverbod te eisen; dat is zwak, gemakzuchtig en getuigt niet van enige visie.

Apple (met iTunes) en Spotify hebben bewezen dat er ook modellen zijn die wél werken, modellen die in hun kielzog piraterij (deels) voorkomen én een inkomstenstroom voor rechthebbenden genereren. Het uitgeefvak wenst kennelijk repressief in plaats van innovatief bezig te zijn, maar dat is nog nooit iemand in dank afgenomen. En een excuus ‘iemand moet het toch doen’ houdt wat mij betreft geen steek, juist omdat uitgevers willens en wetens voor een vogelvrije techniek hebben gekozen. Nogmaals: achteraf dan krokodillentranen huilen geeft geen blijk van visie. En visie is harder nodig dan ooit in het boekenvak.

Ha fijn, e-boeken worden nóg duurder!

Op 1 oktober is in Nederland het hoge btw-tarief van 19 naar 21 procent gestegen. België onderzoekt een btw-verhoging van 21 naar 22 procent. En dat alles terwijl e-boeken in het hoge btw-tarief vallen, en p-boeken in het lage. Een ongelijkheid die de acceptatie van elektronisch lezen al jaren onder druk zet.

Tot nu toe heeft Luxemburg vastgehouden aan het lage btw-tarief op e-boeken, een constructie waar Apple en Amazon dankbaar gebruik van maken. E-boeken aangeschaft via Luxemburg kunnen de consument dus geld besparen, of de uitgever meer geld opleveren.

De wens om e-boeken ook in het lage tarief onder te brengen is een wens die niet nieuw is, maar die voorlopig Europees-technisch als ‘onmogelijk’ wordt bestempeld. Sterker nog: Luxemburg wordt wellicht gedwongen om e-boeken ook in het hoge tarief onder te brengen (dat met 15% overigens lager is dan in Nederland of België). Dat zal inhouden dat de e-boeken bij Apple en Amazon duurder moeten worden, of dat de uitgever genoegen zal moeten nemen met een lagere omzet. Beide scenario’s zijn ongewenst.

Belangenbehartigende organisaties als Boek.be dienen verschillende belangen, dat begrijp ik. Maar als woordvoerder Jef Maes de btw-verhoging “fantastisch” noemt zakt bij mij de broek af, zeker als hij daarna openlijk nog bevestigt dat de btw wat hem betreft eerst verhoogd zal moeten worden voordat deze verlaagd kan worden. Terwijl dat dus wel jaren kan duren!

Als je het boekenvak een dienst wilt bewijzen, pleit je niet voor btw-verhoging op e-boeken en noem je het onderbrengen van e-boeken in het hoge tarief in Luxemburg niet “fantastisch”. Niets staat andere retailers namelijk in de weg om óók de Luxemburg-route te bewandelen. Van oneerlijke concurrentie hoeft geen sprake te zijn.

WPG al na 5 dagen uit verhuurwinkel CB

Het had zo mooi kunnen zijn: een verhuurwinkel van e-boeken vol Nederlandse topauteurs, bestsellers en actuele titels. En alles wees erop dat dat aanstaande zou zijn. Immers, WPG – zo’n beetje het belangrijkste uitgeefconcern in Nederland – was een van de stuwende krachten achter de ontwikkeling van het Digitaal Platform, waarvan CB enkele weken terug de verhuurmodule heeft opgeleverd.

De verrassing was dan ook niet groot dat twee WPG-uitgeverijen binnen een week hun eerste veertig titels voor verhuur beschikbaar stelden, van topauteurs Haasse en Grunberg. En dat niet alleen: ze waren nog te verkrijgen ook, bij pionier E-bookweb.nl. Over de huurtermijnen kon je van mening verschillen, maar het begin was er tenminste!

Dat WPG de titels binnen vijf dagen alweer verwijderde uit het CB-aanbod, is niet alleen een enorme deceptie, maar ook een klap in het gezicht van collega’s uit het vak:

• van de mensen achter het Digitaal Platform (dat WPG er zelf mede doorheen heeft gedrukt).
• van webwinkels als E-bookweb.nl en Yindo, die – ondanks allerlei technische onvolkomenheden – hebben geprobeerd de op 17 oktober door CB opgeleverde dienst – na een oproep van datzelfde CB – zo snel mogelijk aan de consument ter beschikking te stellen.
• van het NUV, dat uitgevers openlijk heeft opgeroepen om met nieuwe verhuurmodellen te experimenteren.
• van collega-uitgevers, die wel hun nek durven uit te steken en titels voor verhuur ter beschikking stellen, hoe weinig dat er ook zijn.

Dat WPG overigens wel in staat is de titels bij CB terug te trekken, maar dat CB niet in staat is die informatie aan webwinkels door te geven (ja, u leest het goed), is natuurlijk een doodzonde; te meer omdat er door mij al eerder is opgeroepen om opgeleverde diensten eerst goed te testen. Gevolg is dat enkele boeken die afgelopen week daadwerkelijk zijn verhuurd door E-bookweb.nl, vervolgens door CB niet meer geleverd konden worden. Onbegrijpelijk, maar vooral: onnodig.

Rest de vraag wat WPG heeft bewogen om hun aanbod zo snel weer offline te halen.

• Zijn ze – terecht – geschrokken van de abominabele kwaliteit van de opgeleverde dienst? Daar zijn ze echter uit en te na voor gewaarschuwd, al in een zeer vroeg stadium; dat mocht dus geen verrassing zijn.
• Hebben ze de zaak rechtentechnisch onderschat? Een groot en professioneel uitgeefconcern als WPG zal dat soort fouten m.i. niet snel maken.
• Zijn er in korte termijn zo ontzettend veel e-boeken verhuurd dat de omzet van p-boeken volledig is ingestort? Dat zou een paniekmaatregel kunnen rechtvaardigen, maar ook die kans acht ik nihil.

Of is het misschien omdat WPG de innoverende, onafhankelijke webretailer het licht in de ogen niet gunt? Immers, er komt (ooit) nog een pilot+officiële launch van de verhuurdienst bij de webwinkel van KBb-voorzitter, ePagine-vriend en Digitaal Platform-stuurgroeplid Dick Anbeek. Boeken eerst via andere partijen verhuren zou die feestelijkheden serieus verstoren. Maar nee… dat zal toch niet…? Zo’n zure gedachte komt ongetwijfeld alleen bij een azijnpisser op.

Eén of vijf dagen verhuren? Doe dat nou niet!

Even een welgemeende tip aan collega-uitgevers die met de nieuwe huurfunctionaliteit van het CB-cloudleesplatform willen gaan experimenteren: denk even na over wat je wilt verhuren, en waarom. Het lijkt me dat je wilt verhuren om twee redenen:

• Je verhuurt een dag voor promotionele doeleinden
• Je verhuurt langer zodat je klant het boek ook daadwerkelijk kan lezen

Wat de promotionele doeleinden betreft: gratis is dan beter, maar een prijs van maximaal 1 euro is te billijken; de klant weet dan dat-ie het boek (hoogstwaarschijnlijk) niet kan uitlezen, maar daar betaalt-ie dan ook niet voor.

Anders wordt het wanneer je voor een huurperiode van vijf dagen drie of vijf euro vraagt: dat is vlees noch vis. Ongetwijfeld kunnen veel lezers een boek wellicht in die periode lezen, maar dat kunnen ze dan ook in twee of drie weken, of voor mijn part in een maand. Kern bij verhuren is dat je het boek tijdelijk beschikbaar stelt, zodat je klant het kan lezen. De periode is dan veel minder relevant, zo lang die maar voldoende lang is dat het boek normaal gesproken gelezen kan worden. Maar ik zie mij Tirza (500 pagina’s) echt niet in vijf dagen uitlezen. Vandaar ook dat de gangbare leentermijn bij bibliotheken drie weken is, en op Yindo zelfs een maand.

Uitgevers roep ik bij dezen derhalve op om de periodes van vijf en tien dagen voor reguliere doeleinden niet te gebruiken, en boeken minstens voor twee weken ter beschikking te stellen, en liever nog voor drie weken of een maand. Dat is service naar de klant, en je verhuurt er geen boek minder om.  Au contraire, durf ik te beweren.